fotografia i ja

Kręcą mnie podróże, to wiadome, ale podróże nie zawsze są możliwe. Ze względów finansowych, urlopowych, tego, że cały czas nie można być w podróży. Wreszcie wracasz. Jesteś i musisz żyć. Życie wtedy staje się szare, tęsknisz za podróżami. Zwłaszcza w czasie pandemii, która pokrzyżowała mi kilka destynacji. Musiałam odnaleźć swoją drogę. Przypomniałam sobie o zapomnianej fotografii. Która może być tu i teraz. Niezależnie od finansów, miejsca w którym jesteś. Zawsze może być z Tobą. Potrzebna jest jedynie Twoja kreatywność. Fotografia od dziecka mi towarzyszyła. Pamiętam, jak namawiałam moich rodziców na pierwszą lustrzankę. Wcześniej już robiłam foty swoim aparatem, koleżanek aparatami. Efekt, który zawsze mi się marzył to bokeh. Fascynacja już była, potem proza życia przyszła studia, inne zajęcia i porzuciłam karierę, powiedzmy fotografa. Na studiach kupiłam swój nowy aparat, ale potem go sprzedałam i myślała, że porzuciłam pasję na zawsze. Jednak znów wróciłam. Tym razem z postanowieniem. Kupiłam pełno klatkowy aparat - profeska PS. nieważne jakie masz body, ważne jaki masz pomysł. Wiedza zdobyta w praktyce. Nawet zapisałam się na studia fotograficzne, które skończyłam. Fascynacja z początkiem studiów i zakupie pełnej klatki była ogromna. Nagle znalazłam parę ślubną, której zrobiłam sesję. Wykonałam płatny reportaż ślubny. O wow! Początki studiów, też były wow! Poznałam podstawy mojego aparatu. Od a do z. Niby wiedziałam o co chodzi, ale pokazanie wszystkiego od początku bardzo się przydało. Następne zajęcia to praca w studio, która była dla mnie jeszcze bardziej fascynująca. Miałam też chwilową  przerwę przez prywatne zawirowania z życiem, ale wróciłam. Mam głowę pełną pomysłów. Pracuję na etacie, więc muszę rozgraniczać mój czas. Jednak planuję, każdy wolny weekend poświęcić przynajmniej na jedną sesję. Robić to co lubię  i spełniać się w tym. Może kiedyś moje pracę, pomysły zostaną zauważone i moja pasja stanie się moją pracą. 

Ostatnie zdjęcia, jakie zrobiłam to te na parkingu w avenidzie.